Στην κλινική πράξη, συναντώ συχνά ιστορίες που μοιάζουν βγαλμένες από σελίδες μυθιστορήματος. Κι όμως, είναι πραγματικές, ζωντανές, φορτισμένες με πόνο, επιθυμία, τύψεις, αλλά και με την απίστευτη ανθρώπινη ικανότητα για προσαρμογή. Το συγκεκριμένο περιστατικό αφορά ένα ζευγάρι άνω των εξήντα, με γάμο που ξεπερνά τις δύο δεκαετίες. Δεν απέκτησαν παιδιά, κάτι που τους ένωσε ακόμη περισσότερο αλλά και άφησε, όπως συχνά συμβαίνει, αθέατες σκιές στη σχέση.

Ο σύζυγος, άνδρας καλλιεργημένος, δραστήριος, κοινωνικά ενεργός, γνώρισε τυχαία μια γυναίκα κοντά στα τριάντα. Μια σχέση γεννήθηκε, αρχικά ως ανάγκη ανανέωσης, ύστερα ως ψευδαίσθηση μιας δεύτερης νεότητας, τελικά ως συναισθηματική εμπλοκή. Ο ερωτισμός μιας νεότερης γυναίκας άγγιξε ευαίσθητα σημεία της ανδρικής του λειτουργικότητας, εκείνα που συχνά κλονίζονται μετά τα εξήντα: η αρρενωπότητα, η επιθυμία, η αίσθηση ότι «ακόμη μπορώ».

Γιατί ομολόγησε; Ο φόβος της αποκάλυψης και η ενοχή ως καταλύτης

Ο άνδρας ομολόγησε την απιστία του όταν η ερωμένη απείλησε ότι θα τα αποκαλύψει όλα. Η απειλή δεν λειτουργεί μόνο ως εξωτερική πίεση∙ ενεργοποιεί και βαθύτερους εσωτερικούς μηχανισμούς. Η ενοχή, η διπλή ζωή, η ψυχική εξάντληση από το ψέμα, συχνά οδηγούν τον άνθρωπο στο κατώφλι της αλήθειας, ακόμη κι όταν η ομολογία συνεπάγεται πόνο.

Σε αυτήν την ηλικία, ο άνδρας δεν κινείται πια με τον παρορμητισμό των 30∙ κουβαλά αξίες, ιστορία, ευγνωμοσύνη προς τη σύζυγο. Η απειλή λειτουργεί καταλυτικά γιατί τον φέρνει αντιμέτωπο με το πραγματικό διακύβευμα: δεν ήταν έτοιμος να διαλύσει τον γάμο του. Η εξομολόγηση, όσο επώδυνη κι αν ήταν, έφερε μαζί της έναν παράξενο αναστεναγμό ανακούφισης.

Η γυναίκα: Θυμός, πληγή και η βαθιά αντιφατική φύση της αγάπης

Η σύζυγος αρχικά τον έδιωξε. Μια φυσιολογική, υγιής αντίδραση στο σοκ της προδοσίας. Ο θυμός δεν είναι μόνο οργή – είναι και άμυνα, σύνορο, προσπάθεια επαναδιεκδίκησης της αξιοπρέπειας.

Κι όμως, λίγους μήνες αργότερα, τον δέχτηκε πίσω.

Σε μακροχρόνιους γάμους, η συναισθηματική εξάρτηση, η κοινή ιστορία και η ανάγκη για συνέχεια παίζουν καθοριστικό ρόλο. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε ότι η εξάρτηση είναι μία παθολογία, που λέει «Αν μου φύγει ο άλλος, θα χαθώ και εγώ», ενώ η αγάπη είναι υγεία. Επομένως πρέπει κανείς να σκεφτεί «Γιατί επιστρέφω;» και «Γιατί σε δέχομαι ξανά πίσω;». Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η γυναίκα δεν ήθελε να χάσει τον άνδρα της. Η απιστία δεν ακυρώνει αυτομάτως την αγάπη∙ αντίθετα, συχνά την κάνει να αναδυθεί πιο έντονη, πιο πεισματική.

Το ότι τον κάλεσε στο κρεβάτι της δεν είναι δείγμα απλότητας, αλλά πολυσύνθετου ψυχισμού:

– ήταν ανάγκη επιβεβαίωσης;
– προσπάθεια «επανελέγχου» της σχέσης;
– επιθυμία να ανακτήσει τη σεξουαλική της λειτουργικότητα;
– ή τελικά μια αυθόρμητη κίνηση αγάπης που κουβαλούσε όμως και θυμό;

Πολύ συχνά, μετά την αποκάλυψη μιας απιστίας, οι γυναίκες αναζητούν μια πράξη που θα τους αποδείξει ότι ακόμη είναι επιθυμητές. Το κάλεσμα στο κρεβάτι είναι ένας τρόπος να ξαναπιάσουν τα νήματα της χαμένης εγγύτητας, μα και μια εσωτερική δοκιμή: «Με θέλει ακόμη;»

Το σώμα που μιλά τη γλώσσα της ψυχής

Ο άνδρας θέλει τη γυναίκα του, την αγαπά, νιώθει τρυφερότητα – αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί σεξουαλικά. Αυτό το φαινόμενο είναι κλασικό και συχνότατο στα περιστατικά μετά από απιστία.

Η σεξουαλική λειτουργία δεν είναι μόνο βιολογία. Είναι ιστορία, συναισθήματα, ασυνείδητο.

Την ώρα της επαφής ο άνδρας κουβαλά μέσα του:

– ενοχή
– φόβο απόρριψης
– συγκριτική σύγκρουση με την νεότερη ερωμένη
– άγχος επίδοσης
– βαθιά συναισθηματική σύγχυση

Το σώμα «κλειδώνει». Η στύση είναι μηχανισμός ευάλωτος, και όταν το ψυχικό φορτίο είναι βαρύ, ο μηχανισμός μπλοκάρει.

Γιατί η γυναίκα τον θέλει αλλά «δεν τον έχει»;

Η γυναίκα τον πήρε πίσω, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει «γιατρευτεί». Η εμπιστοσύνη της έχει τραυματιστεί. Μπορεί να τον αγαπά, αλλά η σκιά της άλλης γυναίκας παραμένει. Η συμπεριφορά της που μοιάζει αντιφατική – τρυφερότητα μαζί με απομάκρυνση – είναι απόλυτα φυσιολογική.

Η συναισθηματική επιστροφή είναι μια διαδικασία, όχι μια στιγμή.

Η σεξουαλική επανένωση, μάλιστα, είναι η τελευταία που αποκαθίσταται. Για να υπάρξει, προηγούνται:

1.αποκατάσταση εμπιστοσύνης
2. διαχείριση της ζήλιας και της ανασφάλειας
3. επαναπροσδιορισμός της συντροφικότητας
4. απενοχοποίηση του άνδρα
5. ψυχική αποφόρτιση και των δύο

Χωρίς αυτά, το σώμα δεν θα ακολουθήσει.

Τι σημαίνει πραγματικά αυτή η ιστορία;

Το ζευγάρι αυτό βρίσκεται σε μια κρίσιμη, αλλά και πολύτιμη στιγμή της ζωής του. Η απιστία ήταν σεισμός, αλλά άνοιξε ρωγμές μέσα από τις οποίες μπορεί να περάσει νέο φως. Στην ηλικία των 60+, η σεξουαλικότητα δεν τελειώνει – αλλάζει. Χρειάζεται χρόνο, κατανόηση, θεραπευτική καθοδήγηση και, κυρίως, αλήθεια.

Αν το ζευγάρι δουλέψει συναισθηματικά και συγχωρήσει αληθινά, η σεξουαλική ζωή μπορεί να ανασυγκροτηθεί, διαφορετική αλλά βαθιά, ώριμη, τρυφερή. Ο άνδρας πρέπει να απελευθερωθεί από την ενοχή και η γυναίκα από τον φόβο ότι «δεν είναι αρκετή». Και οι δύο να μάθουν ξανά να μιλούν.

Γιατί, στο τέλος, η σεξουαλική επανένωση δεν ξεκινά από το σώμα – ξεκινά από την καρδιά.

Δρ Θάνος Ασκητής

Ψυχίατρος – Σεξολόγος
Πρόεδρος του Ιατρικού Κέντρου Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας Λευκωσίας

Social media:

Του Ιατρικού Κέντρου Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας για το επίσημο site https://www.askitis.cy/ και για τη σελίδα στο Facebook https://www.facebook.com/@thanos.kyprou/?locale=el_GR

Του Δρ Θάνου Ασκητή για Facebook https://www.facebook.com/Dr.Thanos.Askitis/?locale=el_GR

Instagram https://www.instagram.com/thanos_askitis/?hl=el

TikTok https://www.tiktok.com/@draskitis

YouTube https://whttps://www.youtube.com/@thanosaskitis6425ww.youtube.com/@thanosaskitis6425

O αριθμός της Συμβουλευτικής Γραμμής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας: +30 210 7 79 79 79

Tηλέφωνα του Ιατρικού Κέντρου Σεξουαλικής Υγείας Δρς. Θάνου Ασκητή της Κύπρου: 22459555, 99031304